GEESTEREN - Aangenaam: Jessica Rae Springsteen. Born in the USA. Inderdaad, dochter van The Boss Bruce himself. En van diens vrouw Patti Scialfa. Singer, songwriter en gitarist en actief in de East Street Band van Springsteen. Ook in Jessica zit muziek. Maar meer in figuurlijke zin. Ze richt zich liever op een succesvolle loopbaan als professioneel springruiter. In haar eerste jaar als senior doet ze het Erve Maathuis aan. Geen Streets of Philadelphia voor haar, maar meer The River.
door Willem Pfeiffer
Want de regen gutst in bakken op haar neer deze vrijdagmorgen. Ze laat zich er niet door ontmoedigen. Zoals ze er blijkbaar ook niet veel moeite mee heeft dat de media haar vooral benaderen omdat ze ‘de dochter is van’. De amazone uit New Jersey vriendelijkheid zelve: “Dat ben ik namelijk mijn hele leven al. Voor mij is er dus niet zoveel bijzonders aan. In Amerika rijd ik al paard sinds mijn vijfde en kijkt niemand er meer van op als ik ergens aan een wedstrijd meedoe. Bovendien komen op de concoursen in ons land lang niet zoveel mensen af als hier en zijn de media daar ook minder actief met paardensport bezig. Ik snap wel dat ze in Europa wat anders naar me kijken. Die aandacht is okay voor mij, ik kan ermee omgaan."
Dus wie weet ziet ook Geesteren hem nog vandaag of morgen? “Nee”, is Jessica Rea gedecideerd. “Dat zit er niet in. Hij moet zaterdag optreden in Engeland. Ook mijn moeder komt hier niet. Volgende week in Chantilly zal ze er wel zijn. Mijn moeder houdt net als ik erg van paarden. Mijn vader vindt het trouwens best leuk om naar concoursen te gaan.”
Zelf speelt ze redelijk piano, maar een loopbaan in de muziek zit er voor haar niet in. “Dat laat ik aan mijn ouders over. Ik luister wel graag naar ze, maar wil zelf graag verder als beroepsruiter. Met mijn universitaire studie psychologie ben ik tijdelijk gestopt. Die wil ik zeker afmaken, maar ik hoop toch vooral als professioneel springruiter te slagen.”
Het bevalt haar ook zonder haar ouders prima op het Erve Maathuis. “De regen maakt het minder leuk, maar verder is het prachtig”, vindt ze. “Een leuke sfeer, mooie competities en ook de shows zijn gaaf. En rijden op gras is natuurlijk het mooiste wat er is. Maar het belangrijkste voor mij is dat ik hier mag rijden tegen zoveel geweldige ruiters. Dat is de beste manier om snel veel te leren.”
Haar toppaard in Geesteren is de veertienjarige bruine ruin Vornado van den Hoendrik (v. Darco x Ramiro). “Ik hem heb al een jaar of vijf en hij is een echte persoonlijkheid. Hij is nooit nerveus in de ring en kan overal over. Naar alle grote competities en trials kan ik hem met een gerust hart meenemen. Hij is zeker niet de gemakkelijkste. Ik krijg geregeld zijn staart tegen mijn hoofd, maar dat neem ik graag voor lief. Dat nadeeltje weegt niet op tegen het plezier dat ik aan hem beleef.”
Sinds anderhalf jaar werkt ze nauw samen met Laura Kraut, ervaren topper uit de States. “Ze is mijn grote voorbeeld”, zegt Jessica Rae Springsteen, nog net in 1991 (30 december) geboren. “Sinds zij me traint, ga ik net als mijn paarden met sprongen vooruit. Ze maakt het rijden zo gemakkelijk, ik geniet ervan met haar te werken.”
Die waardering is geheel wederzijds. Laura Kraut gelooft erin dat ze een toptalent onder handen heeft. Een diamant die nog geslepen moet worden. “Jessica zou wel eens een grote toekomst voor zich kunnen hebben. Vorig jaar was ze nog young rider. Nu al hoort ze in Amerika bij de beste twintig en ze heeft al meegedaan aan de trials voor de Olympische Spelen. Ze is ook heel gemotiveerd.”
In de eerste kwalificatiewedstrijd voor de Grote Prijs van Twente is de rolverdeling tussen coach en leerling zoals het hoort. Laura Kraut wint. Jessica Springsteen, die een groot deel van het jaar doorbrengt op de stallen van de Britse topruiter Nick Skelton, verspeelt haar kansen op een topklassering op de eerste hindernis. Maar dat is een momentopname. Want doorgaans doet goed voorbeeld goed - of misschien wel beter - volgen. “Bovendien”, zegt Kraut, “heb ik als amazone mijn langste tijd gehad en staat Jessica nog maar aan het begin.”
Copyright © Hippisch Twente