BOEKELO - Om half drie zaterdag klinkt voor Nina Hut en haar dertienjarige bruine ruin Carthageno (v. Chelltago Z) het beginsignaal voor het debuut in de crosscountry van Military Boekelo-Enschede. De 41-jarige amazone uit Rijssen heeft er lang naar uitgekeken. Ze is daarmee haar partner Tarik van Boggelen voor.
Beiden lonkten al een aan aantal jaren naar deelname aan het topevenement in eigen streek. Nina Hut: “Het was echter geen wedstrijd tussen ons wie het eerst zou zijn. Tarik heeft er al ontzettend veel paarden voor klaargemaakt, maar er kwam altijd wel wat tussen. Of het paard werd verkocht, of het was niet fit op dat moment of de eigenaar ging er zelf op rijden. Paarden aankopen is niet te doen. Wij hebben nog het geluk dat mijn schoonvader een heel goede fokkerij heeft. Daardoor kunnen we sommige paarden aanhouden en hebben we een beetje eerste keus. Dan kun je ze zelf opleiden en is het natuurlijk fantastisch dat je zover komt. Technisch gezien is Conquest van Tarik de oom van Carthageno. Het zijn allebei producten van de fokkerij van mijn schoonvader. Tarik miste nog één kwalificatie, anders had ook hij meegedaan.”
TCN Sporthorses
Samen bestieren ze alweer tien jaar TCN Sporthorses. De eerste zes jaar huurden ze een accommodatie, in Weerselo, niet ver van Lemselo waar Tarik buurman was van de huidige bondscoach springen Jos Lansink. Sinds 2020 runnen ze hun bedrijf vanuit hun eigen manege aan de Biesterij in Rijssen, waar ze alle ruimte hebben om hun gezamenlijke passie uit te oefenen. “Het is heel fijn een locatie te hebben, waar we altijd kunnen trainen.”
Al jaren loopt het duo in de Week van de Military Boekelo-Enschede het parcours van decrosscountry. Nina Hut: “Dan kijken we wat er staat. Op zaterdag zaten we in onze kroeg op stal en nodigden we wat collega ruiters uit om op een groot scherm met ons mee te kijken. Online zie je veel meer en het gaat ons om die cross, niet om die mensen. Op een gegeven moment begin je te denken dat je dat ook wel zou kunnen en hoop je een keer zelf te kunnen meedoen.”
Dressuur niet goed genoeg
Die kans liet relatief lang op zich wachten. “Twee jaar geleden hebben we al drie korte vier sterren gereden, waarvan voor de Nations Cup in Strzegom en in Marbach, wat heel erg in de bergen lag. Maar toen werd duidelijk dat de dressuur van Carthageno gewoon nog lang niet goed genoeg was voor dit niveau. Toen heb ik een stapje terug gedaan naar de drie ster. De afgelopen twee jaar heb ik heel veel getraind in de dressuurbaan. Ik ben blij dat het nu eindelijk een klein beetje zijn vruchten begint af te werpen. Maar daardoor worden wel die hindernissen voor je gevoel in één keer een stuk groter.”
Ze vervolgt: “Vooraf hoop je natuurlijk op ideale omstandigheden, die heb je eerlijk gezegd nu niet. Maar er is wel alles aan gedaan om het parcours zo goed mogelijk in orde te krijgen. Natuurlijk ga ik mijn best doen. Op de eerste watercombinatie moet je echt heel wakker zijn. De tweede is fijner geworden. Dat was een insprong en de paarden komen laat in de cross. Dan krijg je ze niet zo goed meer bij elkaar. Vorig jaar kwamen ze vaak wat lang de bocht om en dan hadden ze in één keer de afsprong. Ze zagen daar heel veel. Er zaten heel veel mensen en een aantal taxeerde het water te laat. Je wilt geen horsefalls, als wij als ruiters vallen is dat prima. Wij willen dit, maar het is niet de bedoeling dat het paarden overkomt.”
Oud ijzer in de benen
In het eerste is ze ervaringsdeskundige. “Ik heb iets te veel oud ijzer in mijn benen zitten, ben al te vaak onder een paard gekomen. Ik heb nog titanium van mijn rechter enkel tot aan mijn knie en van mijn linkerknie tot aan mijn heup. Kennelijk kan ik nooit iets normaal breken, het moet altijd in hel veel stukken. Ik kan geen acht paarden per dag meer rijden, dat gaat niet.”
Om die reden opende ze haar eigen winkel in paardensportartikelen. “Maar de sport is te mooi om alleen de winkel te doen. Bovendien gebeurde het nooit bij een hindernis en waren altijd ongelukjes met de paarden, stomme dingen.”
Misschien ook daarom is ze voorzichtig met haar prognose voor Boekelo. “Daar ben ik sowieso altijd heel voorzichtig in. Ik ga niet zeggen dat ik per se daar of daar naar toe wil. Carthageno is ook maar een klein paardje, 1,62 meter hoog. Waar ik meest naar uitkijk? Naar het uitrijden van de wedstrijd natuurlijk. Ik weet dat ik nooit ga winnen. Er doen hier mensen mee met een schat aan ervaring. Daar kan ik niet tegenop.”
Gezonde wedstrijdspanning
“Ze voegt eraan toe: “Het is ook pas eerste keer dat ik Boekelo rijd. We hebben het al jaren over de cross hier. En sinds ik heb ingeschreven heb ik al weken gezonde wedstrijdspanning. Vanaf dat moment ben ik al zenuwachtig. Ik heb nu voor het eerst de cross gelopen met het idee dat ik die zelf ga rijden. Dat loopt al heel anders. Je kijkt anders. Het lijkt allemaal veel makkelijker als je zelf niet hoeft te rijden. Maar dat weet ik gelukkig al langer.”
Donderdag maakte ze haar debuut tijdens de dressuur. Haar proef zag er keurig uit op een enkel bok van haar paard na. Maar de jury klasseerde haar niet hoger dan de 81ste plaats van de 96. Het stemde de naar eigen zeggen op het TT-circuit van Assen geboren Nina Hut (‘Ik kom uit een motorsportfamilie) niet eens ontevreden.
Tekst gaat verder onder foto
“We zijn dit jaar ook gestart in Arville en daar moest ik helaas in de cross opgeven omdat ik het tuig niet in orde had. Ook dat was voor de Nations Cup en echt een heel goede voorbereiding in de heuvels. Toen waren beide vliegende wissels nog drie meter hoog. Dus dat het er nu maar eentje was met maar één klein bokje, was al een hele vooruitgang. Mijn proef was ook niet helemaal hoe het hoorde,. Ik sjoemelde wat hoekjes mee om het wat makkelijker te maken, moet ik heel eerlijk bekennen. Maar de jury ziet alles, dus daar kom je dan niet mee weg.”
Inhaalrace
Haar wacht dus een inhaalrace tijdens de cross en het springen. “Ik ben heel benieuwd hoe mijn paard reageert op al die mensen. Als je aankomt terwijl alles wordt opgebouwd zie je af en toe die wagens aanrijden et partytenten. Ik weet ook niet hoe het is om daar tussendoor te rijden.
Ik had graag Arville, waar ik de cross niet kon uitrijden, nog een vier ster voor Boekelo gedaan. Die was er niet, dus heb ik nog een drie ster gereden in Langenhagen. Maar het verschil tussen de klassen is wel groot.”
En voortdurend onderweg zijn is niet iets dat zij en Tarik ambiëren. “Die echte profs zijn alle weekenden weg met hun paarden, dat is een heel ander leven. Als we dat zouden willen, zouden we niet zo’n stal hebben als nu.”
Dit weekend wil ze vooral genieten van de ambiance in Boekelo. “Wat het hier vooral bijzonder maakt is de atmosfeer. En natuurlijk het parcours. Bij veel andere wedstrijden zoals in Polen, wordt bijna om de week van alles georganiseerd en moeten ze telkens een ander parcours neerzetten. Daar heb je een langgerekt weiland waar je een paar keer op en neer gaat. Maar paarden verwachten geen sloot op een heideveld. Hier heb je hindernissen op plekken staan waar je ze verwacht. Ik hoop gewoon steady een vier ster te rijden. Dit is een lange vier, dat is voor mij helemaal nieuw. We gaan ons best doen. Natuurlijk wil ik dat ik zondag mag keuren en daarna mag springen.”
Middelste foto: Nina Hut en Tarik van Boggelen © Willem Pfeiffer.
Onder: Nina Hut tijdens de keuring van woensdag © Ashley Claus.
