BOEKELO – De organisatie van Military Boekelo-Enschede kan terugkijken op een prima verlopen 53ste editie van het evenement. De eindbalans leverde vrijwel louter positieve reacties op.
Daar was alle reden toe, omdat de aanloop naar de klassieker in en rond Het Teesinkbos allerminst soepel was verlopen. Het weer in de weken voorafgaand aan de vierdaagse was verre van ideaal. Bakken regen veranderden het terrein van de crosscountry in een ware modderpoel. Met man en macht werd uiteindelijk een situatie gecreëerd waarbij de crosscountry normaal doorgang kon vinden, zij het dat drie van de 29 hindernissen niet konden worden gesprongen.
Bij onder anderen voorzitter Robert Zandstra van het bestuur overheerst trots. “We hebben anderhalve week lang alles gedaan om de wedstrijd in de benen te kunnen houden en we zijn heel blij dat we er met ons geweldige team samen met sponsors en officials in zijn geslaagd het voor elkaar te krijgen dat de paarden zaterdag veel frisser uit de cross kwamen dan wanneer de bodem hard zou zijn geweest. De omstandigheden hadden uiteindelijk eerder een positieve invloed op het geheel dan een negatieve. Er was mooie sport en ook veel publiek, een kleine 50.000 man. Zeker niet minder dan vorig jaar. Het is heel knap dat we technisch tot het laatste moment hebben doorgewerkt. Dit kan alleen hier, ik denk dat veel organisaties de handdoek in de ring hadden gegooid.”
Krediet verdiend
“Ik geloof dat we hiermee wel wat krediet hebben verdiend”, vult bestuurslid Jan Greve aan. We like to please en we hebben heel veel lovende reacties gekregen, ook vanuit het buitenland, hoe we ons best hebben gedaan om de show te kunnen laten doorgaan. We hebben ook nog nooit zo’n positieve keuring van de paarden gehad als zondag. Er werd nog eens bevestigd dat het paarden niet zoveel uitmaakt of het hat is, zolang ze maar niet in de modder worden vastgezogen.”
De dierenarts uit Haaksbergen werd zondag overigens nog even in het zonnetje gezet, omdat hij al een aantal jaren gastheer is van de Veluwhunt, de club van ruiters, paarden en honden die op zondag een demonstratie op het hoofdterrein verzorgt. Greve (tweede van links op de foto hiernaast) kreeg een metalen onderscheiding met inscriptie aangeboden. “Er komen altijd zo’n twintig tot dertig jachthonden op ons complex van De Watermolen en de paarden staan dan in de wei waar in de zomer de merries met de pas geboren veulens lopen.”
Opeens voorbij
Ook de twee deelnemers die hun uitvalsbasis in Twente hebben, kijken goedgemutst terug op hun optreden in Boekelo. Nina Hut, op de foto heirnaast tijdens de dressuur, debuteerde zeer verdienstelijk en leek op weg naar een prima geslaagde cross, toen op hindernis 15 voor haar plotseling het vroegtijdig einde van de wedstrijd opdoemde. Haar paard, de dertienjarige bruine ruin Carthageno (v. Chelltago Z) struikelde onverwacht na de afsprong. “Daardoor rolde ik voorover en was het opeens voorbij”, aldus Nina Hut.
Ze voegt eraan toe: “Maar het positieve gevoel overheerst ontzettend. Als je hem hier soms in de wei ziet springen, doet hij gekkere dingen. Het ging gewoon heel goed en tot dat moment waren we foutloos. Ik ben ook blij dat het er niet aan lag dat we er niet klaar voor waren of een stomme beslissing namen. Bij die bewuste hindernis reed ik ook al het alternatief omdat het daar wat drassig was en die lange route liep heel mooi.”
Amazone en paard hielden geen schade over aan de val. “We stonden allebei meteen weer op en ik ben ook niet bang dat hij er iets aan overhoudt. Volgend jaar ben ik heel graag weer van de partij. Ik heb geen moment gedacht dat we het niet zouden kunnen en we hebben ook nooit op het randje reden. Was dat wel zo, dan zou ik de eerste zijn geweest om te stoppen.”
Ervaring opdoen
Jordy Wilken trok zijn topper Curaçao voor de keuring al terug en nam met zijn tweede troef deel aan de Military Boekelo-Enschede. Met de pas negenjarige bruine ruin Carrickview Ambassodor (v. Cruisings Ambassador) stond zijn deelname vooral in het teken van opleiden. “Hij is nog heel jong en onervaren. ‘Bassie’ doet nog maar twee jaar mee in de eventing en ik wilde hem vooral ervaring en vertrouwen laten opdoen. In zijn koppie heeft het wel heel wat teweeg gebracht dat hij voor het eerst aan een lange vier ster meedeed. Daarom ben ik ondanks twee weigeringen op het eerste water (hindernis 8C, de TKF Pond) nog steeds heel tevreden.”
Na de twee stops verliep de cross prima voor ruiter uit Lemelerveld, wiens zijn stallen bij dierenarts Arthur van Asveld in Wierden aan. “Na die weigeringen heb ik bewust gekozen voor de langere routes en dat was heerlijk.”
In het afsluitende springen vielen voor Jordy Wilken en Carrickview Ambassodor vier balken uit de lepels. Daarover: “Eerst maakte ik zelf een fout, daarna hij. Van de laatste twee weet ik niet echt waaraan het lag.”
Nog heel wat te leren
In het eindklassement bezette Jordy Wilken op de 69ste plaats de laatste positie van de combinaties die alle drie onderdelen tot een einde brachten. In totaal 27 duo’s kwamen niet zo ver.
Jordy Wilken tot slot: “Ik wist van tevoren dat er nog heel wat te leren valt. Daarom heb ik er achteraf nog steeds een goed gevoel over. In ons land steekt Janneke Boonzaaijer er op dit moment gewoon met kop en schouders bovenuit. Hopelijk ben ik een van degenen die het verschil met haar over enige tijd een stuk kleiner kan maken.”
Foto onder: Jordy Wilken onderweg in de crosscountry met Carrickview Ambassodor.
