AGELO - Personeel van Stal Tijdhof en ruiters die er kind aan huis waren, bezorgden de dinsdag overleden Jan Kroeze zaterdag een waardig afscheid. Ze begeleidden de markante paardenman vanaf zijn woning op Erve Tijdhof naar het crematorium in Oldenzaal.
Tijdens zijn leven kampte Jan Kroeze veelvuldig met zijn gezondheid. Telkens toonde hij zich veerkrachtig en kwam hij er weer bovenop. Tot afgelopen dinsdag een acute hartstilstand hem op 71-jarige leeftijd velde tijdens het voeren van zijn paarden. De pure paardenman stierf in het harnas.
Het stoffelijk overschot van Jan Kroeze werd zaterdag op een open landauer naar Oldenzaal vervoerd. Daarachter reed een tweede koets, bestuurd door Bart Oude Engberink, gevolgd door de stalmeiden Amber Veenendaal en Linda Geeshink. Achter hen sloten tien ruiters en amazones aan, die tot de meest frequente bezoekers van Erve Tijdhof behoorden.
Het werd een indrukwekkend en emotioneel eerbetoon aan de man, die zijn hele leven doorbracht op het erf waar hij op 18 april 1950 werd geboren. Jan Kroeze hielp aanvankelijk vooral zijn ouders mee met het melken van de koeien op het veebedrijf. In 1999 nam hij de boerderij van hen over en vormde hij de onderneming om tot een paardenbedrijf met manege.
Beroemd en berucht met Bonanza
Menigeen maakte zijn of haar eerste rit op een pony of paard onder leiding van Jan Kroeze. Iedereen kon bij hem terecht voor een buitenritje, een les of een koetsentocht. Kroeze werd beroemd en berucht met zijn paard Bonanza (bovenste foto onder). Vaak haalde hij met gasten een geintje uit door ze achterstevoren op zijn viervoeter te zetten. Ook als fokker, van soms achttien veulens per jaar, was Jan Kroeze succesvol.
Na de plechtigheid in het crematorium in Oldenzaal volgde ‘thuis’ in Agelo nog een herdenking op het erf van Jan Kroeze en waren er enkele diverse toespraken. Mariska Meenhuis, op wie Kroeze vaak een beroep deed als hij hulp nodig had bij de training van jonge paarden: “Jan was een heel bijzondere man. Hij was erg eigenwijs en deed altijd zijn ding. Maar hij had ook een erg sympathiek hart en ving als het moest iedereen op die hulp nodig had. We gaan hem allemaal enorm missen.”
