TUBBERGEN – Wim Schröder is vanaf 1 januari 2023 niet langer actief voor de Japanse springruiters. Zijn taken als trainer, coach en manager in het land van de rijzende zon worden dan overgenomen door Rob Ehrens. De Limburger werd begin dit jaar in eigen land opgevolgd door Jos Lansink.
Wim Schröder is vijf jaar verbonden geweest aan de Japanse hippische sportbond, waar hij als duo nauw samenwerkte met de levende springlegende Paul Schockemöhle. Hij kan terugkijken op een succesvolle periode. “Ik denk dat we er samen het maximale eruit gehaald hebben. Met als mooiste resultaat dat vorig jaar bij de Olympische Spelen drie Japanse ruiters de laatste dertig haalden, van wie Daisuke Fukushima zelfs zesde werd. We hebben samen diverse Grote Prijzen gewonnen, zoals Eiken Sato in Praag en Arnhem. Eerder had ik al aangegeven dat ik eigenlijk vorig jaar al na de Spelen wilde stoppen. Maar ik heb het op verzoek van Japan nog een jaartje langer gedaan, vooral de trainingen en het management.”
Struikelblok
De Japanse bond wilde wel graag met Wim Schröder verder, maar de eis dat de complete selectie en paarden van de Aziaten dan op de BWG Stables ondergebracht zouden moeten worden, vormde voor hem een onoverkomelijk struikelblok. “Ik heb alle kansen gehad en de verstandhouding is ook nog altijd super goed. Maar dat zat er gewoon niet in, ook al omdat we diverse andere grote klanten hebben die onze aandacht vragen.”
Zo traint Wim Schröder de Tsjechische springtalenten Annemarie (15) en Kristina Vitek (16). “Dat zijn echt grote talenten en ze hebben het geluk dat ze altijd over goede paarden kunnen beschikken.”De broers Schröder hebben bovendien al vanuit de Rolex Riders Academy buitenlandse talenten als Jody Hall McAteer (Groot-Britannië), Matt Garrigan (Ierland), Zoë Osterhoff (Duitsland) en Linda Portychave (Tsjechië) onder hun hoede.
Mooie uitdaging
Rob Ehrens (rechts) ziet in de aanstelling bij Japan een mooie uitdaging. De vorige week 65 jaar geworden Limburger moet de Japanners voorbereiden op de Asian Games van 2023 in het Chinese Hangzhou en de Olympische Spelen van een jaar later in Parijs. “We zijn nog jong en we willen nog wel”, aldus Ehrens, die volgende week in Japan gaat kennismaken met mensen van de hippische federatie.
“Voordeel is dat de meeste ruiters uit Japan al gecentraliseerd zijn in Europa en ik ze dus veel in de buurt kan vinden. Voor de Asian Games moeten we een selectie samenstellen en aansluiting zien te krijgen bij de landenwedstrijden en kwalificatie voor Parijs af te dwingen. Dat is een hele uitdaging, maar maakt het ook weer leuk. Ik ga absoluut nog in gesprek met Paul Schockemöhle en Wim Schröder en denk wel dat ik van hun nog veel nuttige informatie krijg. Eind vorig jaar ben ik al door enkele landen benaderd en twijfelde ik of ik het wel moest doen omdat we steeds meer werk in ons eigen bedrijf kregen. Nu heb ik zoiets van: waarom ook niet? Coachen heb ik altijd heel graag gedaan.”
Rob Ehrens kijkt de komende twee jaar hoe de samenwerking verloopt. “Krijg je geen klik, dan houdt het op. In een open communicatie moet je die hebben, zo sta ik er in. Is die er wel, dan kan het ook een langere termijn worden.”