SAASVELD - De 33ste editie van de strijd om de Twente Cup kreeg zaterdagavond een winnares die na de eerste omloop voor een verloren zaak leek te strijden. Een springfout maakte het voor Wendy Ligtenberg en Radorette VDD (v. Corland x Nimmerdor) wel erg lastig om de kolossale wisselbeker voor een jaar mee naar huis te mogen nemen. Maar Ligtenberg flikte het op onnavolgbare wijze. "Alle trossen los", was het motto. "Dat moest gewoon, anders kon het niet. En dat met mijn omaatje."
door Willem Pfeiffer
Haar merrie Radorette is zeventien, maar springt nog rond als een gretige debutante. De schimmel is eenmaal in de ring nauwelijks af te remmen en neemt bochten op een bijna adembenemende manier. "Zo een krijg ik nooit weer", aldus de 24-jarige studente bedrijfskunde, management, economie en recht aan de Saxion Hogeschool in Enschede. Ze knuffelde haar troetelbeestje bijna plat. "Het is zo'n lieverd. "Ze is apart, maar helemaal op mij en doet alles voor me, ze zal me nooit in de steek laten."
Memorabele wedstrijd
Een jaar nadat ze het nog moest afleggen tegen Remco Been en Brunetti liet Wendy Ligtenberg de concurrentie dit keer geen kans. Het werd zo een memorabele wedstrijd in de Ankerhal, waar aanvankelijk meer dan de helft van de combinaties de toch zeker niet gemakkelijke proef van Jos Brinkman zonder mankeren achter zich liet. Na dertien ritten stond de teller al op acht nullers. Maar daarna kwamen er uit vijftien starts nog maar vijf bij, zodat behalve Wendy Ligtenberg ook Ellemijn Ensink ondanks een springfout de winning round haalde.
Nadat Ensink met twaalf strafpunten de tweede omloop afsloot, beleefde de finale het naar later bleek absolute hoogtepunt met de imposante jacht van Wendy Ligtenberg op de hoofdprijs. Het leverde haar behalve de immense wisselbeker ook een fraai Stübben-zadel ter waarde van ruim 2000 euro op.
“Vooraf stond ik echt te trillen”, aldus de dolgelukkige winnares na afloop. “Als het zo spannend wordt als vandaag neem ik altijd een tabletje om rustig te worden, zo nerveus ben ik dan. Ik ben echt een enorme zenuwpees. Maar dat zadel zou en moest mee naar huis. En nu lukt het gewoon, fantastisch, mijn dag kan niet meer stuk. Ik ben echt even het gelukkigste meisje van heel Twente. En dat voor een studente.”
Wendy Ligtenberg en Radorette VDD zijn nog maar vier jaar een combinatie. Haar oom Henk en tante Jeanette kochten de schimmel in 2011 toen ze al dertien was. Ze deed dienst als fokmerrie en had in de ring alleen ervaring als dressuurpaard.
Holsteiner plaspeerd
Na de finale van vorig jaar meldde ze al: “Het is echt zo’n plaspeerd. Op een gegeven moment dacht ik dat ik er wel eens op kon gaan zitten. Ik reed naar een kruisje toe en daar had ze enorm veel plezier in. En ze sprong zo fijn dat ik haar twee weken later heb meegenomen op concours. Sindsdien zijn we onafscheidelijk.”
En ook nog eens erg goed. Met de Divoza Twente Cup 2015 als beloning. Na de eerste ronde kon het eigenlijk niet meer. Maar Wendy Ligtenberg presteerde het. Met ‘Tante Cor’, zoals ze Radorette VDD liefkozend noemt.
Britt Wiefferink de snelste
Britt Wiefferink was qua tijd de enige die haar de baas was, maar de jeugdige amazone had met Apourti niet de last van twee extra strafseconden die de winnares wel moest meenemen naar de slotrit. Ze werd vijfde.
Lennard de Boer kwam met Davidoff het dichtst in de buurt bij Wendy Ligtenberg, maar met zijn tijd van 41,12 seconde moest ook hij uiteindelijk buigen voor de ontketende Nijverdalse. Dafne Helthuis werd derde met Arco, Gijs Mosman vierde met Zoline.
En zo eindigde de strijd om de Twente Cup in een fraaie confrontatie tussen de jeugd en de ruiters met al behoorlijk wat routine, waarin de laatste categorie het vaak erg moeilijk had. Deelnemers als Steven Veldhuis, Gerben Morsink, Gerbert te Koppele en Wesley Mulder konden de lei niet schoon houden. Hetzelfde gold voor Bas van der Aa, die met de favoriete Goldfeyer al in de eerste omloop twee balken in het zand liet ploffen en zijn illusies op de zege meteen kon opbergen.
