Formule NK roept vraagtekens op

ERMELO - De strijd om de nationale titels in de klassen Z en ZZ wordt dit jaar afgewerkt volgens een opmerkelijke formule. De twee ritten van de eerste dag waren slechts van belang om in beide klassen de twintig combinaties te selecteren voor de beslissende tweede ronde van zaterdag. Op de slotdag beginnen alle veertig deelnemers in de hoogste klassen echter weer met een schone lei. En dat is zacht uitgedrukt niet echt logisch.

Een kampioenschap hoort te worden gewonnen door de combinatie, die over de verschillende parcoursen de sterkste is. Simpel gezegd: wie na vier ronden de minste strafpunten heeft is de beste en als een of meer deelnemers met evenveel strafpunten bovenaan eindigen, kan een barrage de winnaar bepalen.

Zo gaat het echter niet bij het NK in Ermelo. Daar is het mogelijk dat ruiters na vier vlekkeloze ritten - zonder een springfout te hebben gemaakt en zonder strafpunten wegens het overschrijden van de tijd te hebben opgelopen - het uiteindelijk moeten afleggen tegen een of meer concurrenten die zich met vier strafpunten hebben geplaatst voor de beslissende rondes. 

Wie binnen de KNHS dat onzalige plan heeft bedacht, doet niet eens ter zake. Het doet in elk geval geen recht aan een echt kampioenschap, waarin na afloop de beste ruiter op het hoogste treedje hoort te staan.

Willem Pfeiffer

Bent u het eens met deze mening of denkt u er anders over? Reageer op dit artikel en laat weten wat u ervan vindt.