TUBBERGEN – In de kantine van de BWG Stables is het woensdag tussen twaalf en twee een drukte van belang. De broers Ben, Wim en Gerco Schröder kijken samen met hun gezinnen, stalruiters en overig personeel naar de individuele finale van de springruiters bij de Olympische Spelen. Hippisch Twente kijkt me ze mee.
Tekst en foto’s Willem Pfeiffer
Wim Schröder, met een T-shirt van de Japanse ploeg om de schouders, had er eigenlijk niet bij moeten zijn. Het verhaal is bekend. Enkele positieve coronatests zorgen ervoor dat hij zijn rol als bondscoach van het organiserende Japan niet ter plekke kan vervullen. Geregeld gaat de telefoon als hij contact heeft met een van de deelnemende ruiters uit het land van de rijzende zon of met de levende springlegende Paul Schockemöhle, die nu de coaching alleen voor zijn rekening neemt. Onder diens supervisie begon hij drie jaar geleden aan het traject om de Japanners tot 2020 naar een niveau te tillen, waarop ze zich zouden kunnen meten met de wereldtop.
Dinsdag hebben de ruiters zelfs Schröder verbaasd door zich alle drie zonder springfouten te plaatsen voor de individuele eindstrijd. Het smaakt maar meer. Gespannen volgt hij met de twintigkoppige groep aanwezigen de televisiebeelden, als de altijd breed lachende Eiken Sato als vierde van start gaat. Het resultaat nodigt niet uit tot juichen. “Op een of andere manier is dit niet zijn wedstrijd”, berust Wim Schröder. “Eerlijk gezegd had ik hem op basis van de laatste wedstrijd het hoogst ingeschat van de drie, omdat hij van hen het vaakst heeft gewonnen.”
Koki Saito is de tweede Japanner. Hij is de zevende die van start gaat. Op de oxer voor de driesprong valt een balk. Wim Schröder kan een krachtterm niet onderdrukken. Met ook nog een strafpunt wegens het overschrijden van de toegestane tijd van 88 seconden houdt hij de schade echter aardig beperkt. Wim: “Een schijtfout, maar toch een goeie ronde hè?” Op de televisie deelt de verslaggever van Eurosport complimenten uit aan ‘het team Schröder in Tubbergen, dat de Japanners zo ver heeft gebracht’.
‘Dit is topsport’
Twee ritten later volgt Marc Houtzager met Sterrehof’s Dante. Ook de ruiter uit Rouveen slaagt er niet in echt potten te breken. Met dertien strafpunten moet hij buigen voor de hindernissen die door de Spanjaard Santiago Varela zijn opgesteld. “Jammer”, vindt Gerco Schröder. “Gisteren had Marc een super ronde, toen sprong Dante heel goed. Dit is topsport. Als je een fout maakt en het zit even tegen, heb je er zo drie af liggen.”
Pas in de tiende rit kan de eerste nulronde worden genoteerd. De Zweed Henrik von Eckermann is de gelukkige. De groep veert echt op als in de dertiende rit Daisuke Fukushima de arena betreedt. De derde Japanner schittert, tot grote tevredenheid van zijn in Tubbergen toekijkende landgenoot Ryoji Takada (rechts), met een gaaf foutloos optreden. In de kantine in Tubbergen klapt iedereen zijn handen stuk. Wim Schröder: “Super dit. Hij twijfelde laatst of hij misschien zijn tweede paard kon starten. Ik heb hem gezegd dat hij voor deze moest gaan, dit vind ik mooi!”
Direct erna voegt de Zweedse Malin Baryard-Johnson zich bij de barragekandidaten. En alsof het voor de Scandinaviërs allemaal niet op kan, voegt ook haar landgenoot Peter Fredricson zich bij de gegadigden voor de medailles. Daarna is het de beurt aan de tweede Nederlander, Maikel van der Vleuten. De Brabander, nummer 27 in de startvolgorde, rijdt met Beauville Z een vlekkeloze ronde en is nummer vijf voor de extra rondgang. Voor de tweede keer deze middag is het applaus niet van de lucht.
Grote favoriet
De Brit Ben Maher is de laatste die zich voor een tweede optreden mag opmaken. Met Explosion W, beschouwd als het beste springpaard ter wereld, meldt hij zich als de grote favoriet voor de eindzege.
Maher maakt zijn faam waar, maar niet nadat Yukushima, Baryard-Johnson en Fredricson opnieuw foutloos zijn rondgegaan. De Brit zet echter met 37,85 seconde de tijd zo scherp, dat de twee resterende kandidaten voor het goud meteen voor een schier onmogelijke opgave komen te staan. Henrik von Eckermann komt een kleine twee seconden tekort, waarna Maikel van der Vleuten als laatste een poging mag wagen. ‘Vleut’ trapt het gaspedaal in, maar moet tevreden zijn met de derde tijd (38,90) in een ongekend spannende barrage waarin alle zes deelnemers opnieuw foutloos blijven. Het is goed voor brons, waarmee Nederland na het zilver van de Nederlandse equipe en Gerco Schröder met London in de individuele wedstrijd na negen jaar weer een medaille bij het springen verovert.
Extra beloning
De Tubbergenaar (rechts met naast zich broer Wim) geniet ervan. “Dit is toch een speciale wedstrijd. Maikel doet al lang mee en heeft al zo lang goed gesprongen. Mooi dit, het is een extra beloning voor hem.” Natuurlijk was hij zelf het liefst in Japan geweest om weer op eremetaal te mikken. “Uiteraard kriebelt het, maar ik heb me er al een tijdje bij neergelegd, omdat ik op dit moment het materiaal er niet voor heb. Ik ben er wel mee bezig het weer voor mekaar te krijgen. Maar kijken wat er op mijn pad komt en hoe de paarden zich ontwikkelen.”
Wim Schröder is als velen niet gelukkig met het format van het toernooi met minder ronden en de landenwedstrijd pas na de individuele. “Jammer dat het nu zo gaat. In de landenwedstrijd zijn de hindernissen altijd minder hoog. Dan moet iedereen er weer over, nu alleen de dertig besten van gisteren. De volgorde andersom is beter.”
Broer Gerco Schröder heeft desondanks genoten. Op het podium staat geen enkele verrassende naam. “De sport was super mooi om naar te kijken met een abnormaal goede Ben Maher als terechte winnaar. En de medailles zijn naar drie absolute toppers gegaan.”
Vrijdag en zaterdag gaan bij de landenwedstrijd alle tellers weer op nul. Een nieuwe ronde met nieuwe hoop en nieuwe kansen…
Uitslag
1) Ben Maher (GB) met Explosion W 0-0 37,85 seconde
2) Peter Fredricson (Zwe) met All Inn 0-0 38,02
3) Maikel van der Vleuten (Ned) met Beauville Z 0-0 39,90
4) Henrik von Eckermann (Zwe) met All-in 0-0 39,71
5) Malin Baryard-Johnsson (Zwe) met Indiana 0-0 42,76
6) Daisuke Yukushima (Jap) met Chanyon 0-0 45,76
21) Marc Houtzager met Sterrehof'sd Dante 13.
Foto onder: Maikel van der Vleuten kijkt naar het scorebord. Zijn tijd is goed voor brons.
