De regionale oud-winnaars van Jumping Schröder waren in het verleden niet alleen enthousiast over hun zeges, maar zijn dat nu zeker net zoveel over het ambitieuze vervolg. Een terugblik met hun reacties direct na hun overwinningen en over de rentree van het evenement bij de BWG Stables in Tubbergen met een nieuwe opzet.
Willem Greve is de enige ruiter, die de hoofdrubriek van het evemenent twee keer op zijn naam schreef. Hij: “In 2015 was het nog een nationale wedstrijd. Ik won met Girlpower 111, een nog jonge merrie. Er waren maar drie nullers.” Willem Greve moest als derde starter in een veld van 52 combinaties lang wachten voor zijn eerste opponent in de barrage bekend was. Dat werd Tom Brinkman op startplek 39 met Upgrade. De direct na hem rijdende Mischa Everse plaatste zich met Amarillo als derde en laatste. Greve was de snelste van het trio.
Twee jaar later kreeg een schitterende wedstrijd de fraaie ontknoping die er bij paste. Gert-Jan Bruggink nam de leiding met Casparo, Jeroen Dubbeldam pakte op Wilandro het commando over. Maar ook hij moest buigen voor een ontketende Willem Greve met Carrera.
Greve’s reactie destijds: ”Het was een voordeel als laatste te mogen rijden. Het ging heel hard in de barrage, gelukkig viel alles op zijn plek. Bij evenementen als deze voor eigen publiek ben je toch net iets meer gebrand op de overwinning dan bij een ander concours.”
Over het komende evenement: “Het is alleen maar te omarmen dat de broers Schröder hun nek uitsteken. De faciliteiten zijn er super. Het is een heel andere accommodatie dan bij het CSI Twente en heeft veel minder historie. Maar de geschiedenis moet ergens beginnen. De faciliteiten zijn super en de jongens hebben de gunfactor, dat spreekt voor zich.”
Remco Been 2016
Zeven weken na zijn fraaie overwinning in de Grote Prijs van het CSI3* in het Franse Hardelot was Remco Been met zijn bruine hengst VDL Holland van de Bisschop (foto © Fototrailer) de sterkste in het hoofdnummer van het eerste CSI2* Jumping Schröder Tubbergen. Als derde starter in een elf combinaties tellende barrage stelde de Wierdenaar de concurrentie voor een naar later bleek onmogelijke opgave.
Toen na afloop: “Ik moest als derde de ring in voor de barrage en voor mij was het billen knijpen. Holland was in bloedvorm. We zijn samen een super combinatie. Zo lang hij goed te pas is, ga ik met hem door. En anders mag hij genieten in de wei.”
Nu: “Het terrein is een van de mooiste in ons land, het ademt er sport. Als de broers dit niet kunnen, wie dan wel? Het is een lekkere piste en bovendien mooi in de buurt. Voor potentieel heel goede paarden een ideale plek om een twee sterren Grote Prijs te rijden. Dan voel je wel of er meer in zit.”
Gert-Jan Bruggink (2018)
Gert-Jan Bruggink zegevierde in 2018 met zijn schimmelruin Charmeur door van een foutloos kwartet voor Annelies Vorsselmans met Wilandro 3 de snelste tijd te noteren.
“Een mooie overwinning voor het thuispubliek”, was destijds zijn conclusie. “Charmeur hebben we zelf gefokt en opgeleid. Charmeur is niet spectaculair op de hindernissen, maar wel vrij snel in het landen en kan kort draaien. Over het concours niets dan lof. Het is er fantastisch voor elkaar en er hangt een prettige sfeer. Je ziet er geen ontevreden mensen.”
Daarover is zijn mening niet veranderd: “In Tubbergen ligt een prachtige locatie met een prima bodem. Het is erg belangrijk voor de regionale paardensport dat het weer op de agenda staat. Ik ga ervan uit dat het een heel mooi evenement wordt. Dat wordt alleen maar beter als het ook nog goed weer is.”
Steven Veldhuis 2022
Steven Veldhuis was in 2022 de laatste van vijftien starters in de barrage en realiseerde met zijn stekelharige vosmerrie Installera Balia RS de snelste tijd. Eric ten Cate had de leiding met de bruine ruin Ivoor en was met de vosmerrie Notre-Dame van ’t Roosakker ook goed voor de tweede plek. Achter hem stonden Gerco Schröder met de bruine ruin I Will be Famous en Matt Garrigan met de schimmelruin Quantum Robin V op de plekken drie en vier. Het kwartet thuisrijders moest echter alsnog buigen voor Steven Veldhuis, die daarmee zijn tweede zege van de dag boekte. Eerder won hij al over 1,35 meter met twee fasen met de bruine ruin Jisborn.
“Ik had geluk dat ik als laatste wat had gezien. Mijn paard is heel vlug. Er waren niet veel mogelijkheden om tijd te winnen. Het lukte allemaal erg mooi. Alleen op de fietshindernis hadden we een kleine hapering. Een spits in het voetbal schiet in zo’n situatie tegen de keeper op of naast. Het was geen inkoppertje.”
Anno 2025: “Het is fantastisch dat het concours er weer is in onze regio. Ik denk dat de meningen daarover allemaal hetzelfde zijn. Het is een prachtige accommodatie en er staan paardenmensen achter met veel concourservaring. Dat kan alleen maar beter worden en dat is ze echt van harte gegund. Ik kijk er naar uit.”
