BOEKELO - In de vijftig jaar van Military Boekelo-Enschede namen slechts twaalf Twentse ruiters deel. De laatste van hen was Madeleiner Brugman in 2011 met Sundancer. In de jubileumeditie van 2021 is Jordy Wilken min of meer haar opvolger.
Tekst en foto's: Willem Pfeiffer
Wilken woont weliswaar in Olst, maar werkt vanuit Twente. Na een aantal jaren bij de handelsstal van Benny de Ruiter in Markelo vond hij in december 2020 samen met vriendin Inge de Wit, ook actief als eventingruiter, onderdak bij dierenarts Arthur Asveld in Wierden. “Bij Arthur kwamen stallen vrij en we hebben besloten daarheen te gaan om de volgende stap te kunnen zetten. Dat is een beetje het verhaal erachter. Bovendien voelen we ons gewoon thuis in Twente. Het zijn hier gemoedelijke mensen, waar de deur altijd open staat. Iedereen denkt ook met elkaar mee.”
Jordy Wilken, op de foto hiernaast bezig met een schoeiselwissel voor de veterinaire keuring, hoopt zaterdag foutloos te crossen. “Een paar tijdfouten zouden dan niet erg zijn. Het EK is misschien wat teleurstellend verlopen. Maar daar was mijn paard Curacao niet topfit. We hebben in Strzegom in Polen wel onze eerste vier ster wedstrijd gewonnen en de laatste twee jaar diverse klasseringen binnen de top tien gehaald. Op stal ben ik van één paard op het niveau van vier sterren naar vier gegaan. Dus ik denk dat we met onze hele stal behoorlijk progressie hebben gemaakt. Dat bouwen we steeds verder uit.”
Aan zijn debuut in Boekelo in 2016 wordt Jordy Wilken liever niet herinnerd. Na een val van zijn paard bleef hij tien minuten roerloos liggen en kwam hij er met een hersenschudding nog genadig af. “Die oude koeien haal ik bij voorkeur niet meer van stal. Op een gegeven moment stap je erover heen, zeker als je daarna mooie resultaten haalt. ”
Joyce Heuitink
Niet voor niets werkt hij geregeld onder leiding van Joyce Heuitink, ook bondscoach paradressuur, aan het verbeteren van zijn dressuur. “Ik ben onderaan begonnen, maar heb met Joyce grote stappen gezet. Bondscoach Andrew Heffernan helpt me beter te worden in de cross. En thuis doet mijn vriendin Inge alles achter de schermen.”
De 27-jarige Wilken kijkt verlangend uit naar zaterdag. “Er ligt een mooie, eerlijke, maar serieuze cross met aardig technische lijntjes. Ik hoop vooral dat Tim Lips heel hoge ogen gooit met al zijn ervaring. Zelf ben ik tevreden als ik goed en foutloos rond kom. Ik heb dit jaar bewust gekozen voor grotere wedstrijden. Dan kom je al gauw te kort tegen de echte toppers.”
Het doel deel uit te mogen maken van een Nederlands team bij de Olympische Spelen werd voor Tokio niet gehaald, maar blijft overeind. “Dat moet nu dan maar in Parijs over drie jaar”, vindt Jordy Wilken, die zaterdag vanaf de veertigste plek in het veld van 59 overgebleven starters de weg omhoog wil inslaan. “Het blijft toch wel mijn ambitie om een keer de Olympische Spelen mee te maken. Dat doel komt steeds dichterbij.”
Voor Jordy Wilken kan ‘Boekelo 2021’ daarvoor een mooi begin zijn…
