Het coronavirus legt het sociaal en maatschappelijk leven al enkele weken vrijwel compleet lam. Ook de paardensport.
Hippisch Twente probeert u in deze onwerkelijke tijden een inkijkje te geven in de stand van zaken in de regionale hippische wereld.
Hoe gaat het ‘paardenleven’ verder?
Erna Bronsvoort, manege Snorrewind
“Het is bizar. We hebben heel veel paarden op stal, maar geen mensen. We hebben het knetterdruk, de vijftig manegepaarden voor de rijschool moeten we nu allemaal zelf doen. Dat is onze strategie. Het zijn allemaal atleten, actief in de sport. Ze lopen geregeld een parcours of een crossje, zijn structureel twee uur per dag in beweging. Als we ze nu wegzetten, moeten we ze te veel terugschakelen en dat is niet goed. Gelukkig kunnen we ze doortrainen en zelf rijden. Ik denk dat de pensionklanten daar wel blij van worden.
Normaal hebben we per week zo’n 500 manegeklanten, dat staat nu helemaal stil. Onze 36 pensionpaarden lopen in een strak schema, iedereen kan een uur per dag bijzijn of haard paard zijn. Het is echt timemanagement voor die mensen. We verdelen ze over onze hallen en stallen, dat loopt eigenlijk heel goed. We hebben geluk dat het lekker weer is en dat ze terecht kunnen in de buitenbaan of het prachtige buitengebied van Markelo.”
Enorme schade goede doelen
“We doen normaal gesproken jaarlijks veel aan goede doelen, vooral voor Villa Joep, die lopen door de coronacrisis enorme schade op en maken zich voor de komende tijd grote zorgen. Zij zijn geen prioriteit in een periode van wederopbouw en economische crisistijden. We zijn blij dat we in het Paasweekeinde nog wel een tulpenactie voor Villa Joep hebben kunnen doen. Dat is gebeurd in goed overleg met de gemeente Hof van Twente en de wijkagent. Onze buurman De Poppe had een mooie actie met een schnitzelmenu. Bij ons konden deelnemers een rondje over het erf rijden. Bij toerbeurt kwamen veel manegeklanten langs hun lieve pony’s en onderweg stond er een stalletje waar tulpen konden worden gekocht voor Villa Joep.
We hadden 750 bosjes en maandagavond waren ze allemaal uitverkocht. Het zijn maar druppels op een gloeiende plaat, maar het was toch heel mooi om zo laaghangend fruit te kunnen plukken, daar waren we heel blij mee. Dat zoiets lukt, heeft alles te maken met de community van vrijwilligers en mensen die voor elkaar op de bres staan. Als je het voor elkaar krijgt dat ze voor een gezamenlijk doel willen gaan, brengt dat heel veel saamhorigheid.
Sprong in het duister
We zaten volop in de ontwikkeling van ons nieuwe eventingterrein. Het was al een sprong in het duister, maar is het nu des te meer. Sport is sowieso al een moeilijk verdienmodel. We zijn er in januari mee begonnen en er is geen weg terug meer. Maar het past momenteel erg slecht, je loopt gewoon tegen een enorm probleem aan qua liquiditeit. Toch putten we er juist ook weer positieve energie uit. Er is ook een wereld na deze crisis, zodat je aan de gang blijft en niet in de stilstand schiet.
We kijken allemaal gespannen uit naar dinsdag. Onze hoop is gevestigd op onze bonden en brancheorganisaties, die gaan echt wel proberen onderscheid te maken tussen wat wel en niet moet kunnen. Paardensport is wel een contactsport, maar die anderhalve meter is voor ons niet zo uitdagend. Als we goede regels vaststellen en die naleven, moeten we onze branche langzamerhand weer stukje bij beetje in beweging kunnen krijgen.”
Lees meer in ons DOSSIER CORONA
Op de foto's Erna Bronsvoort met Willy (boven) en Halla.
