ENSCHEDE – Meer dan ooit is de paardensport voor Marjolein Heuvelmans een hobby, waarin ze ontspanning vindt als uitlaatklep voor haar dagelijkse besognes. Afgestudeerd als arts en bezig met haar opleiding tot longspecialist, ondervindt ze in het Medisch Spectrum Twente in Enschede dagelijks de impact van het weer oplaaiende coronavirus. “Corona is echt geen gewoon griepje.”
Tijdens het Nationale Longkanker Symposium in Amsterdam van 2017 mocht Marjolein Heuvelmans de prestigieuze Vera Bonta Prijs in ontvangst nemen. Ze publiceerde het beste promotieproefschrift op het gebied van longkanker in de Benelux van de voorbije twee jaar. Ze voerde het promotieonderzoek uit binnen het Center for Medical Imaging van Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). “Daarvoor reed ik wel paarden voor andere eigenaren en voor de handel. Sinds ik vier jaar geleden als arts begon, rijd ik voor mezelf.”
De geboren Brabantse, die over twee jaar longarts hoopt te zijn, kwam achttien jaar geleden naar Oldenzaal toen haar ouders de eigenaren werden van horecagelegenheid Erve Hulsbeek. Al woont ze tegenwoordig vanwege haar werk in Enschede, ze vertoeft nog vaak in de Boeskoolstad omdat haar paarden op stal staan bij de buren van het ernaast gelegen Twents Ruitercentrum. “Pieter van Leeuwen helpt me vaak en gaat ook geregeld mee naar een wedstrijd. Mijn vader Piet helpt thuis met het jonge paard.”
Geen vrachtwagen vol
De 31-jarige Marjolein Heuvelmans behoort niet tot de grote categorie professionele ruiters en amazones, die voor een concours een vrachtwagen vol paarden inlaadt. Lachend: “Zelf heb ik er maar twee. Dat is voor mij het maximaal haalbare naast mijn werk. Met de paarden kan ik alleen ’s avonds aan de slag. Ik rijd die twee merries puur voor het plezier, dus ook niet per se voor de handel. Eventueel wil ik misschien later nog wat in de fokkerij doen, maar we zien wel eerst hoe het allemaal loopt.”
Hoewel ze mede door haar beroep vrij selectief is in het uitzoeken van de wedstrijden waaraan ze deelneemt, is ze met de negenjarige donkerbruine Holsteiner merrie Darina S (v. Connor x Linaro) ondertussen op het niveau van 1,40 meter beland. “Darina heb ik nu vier jaar. Ik heb haar als vijfjarige in Holstein gekocht via een goede vriend, Maximillian Slawinski. Zelf had ik nog nooit hoger dan in de klasse M gesprongen. Darina is een heel slim paard, ze denkt heel goed met je mee. Ik probeer altijd zoveel mogelijk met haar mee te gaan. Soms ben ik zelf wel eens te druk in mijn hoofd, maar zij springt eigenlijk altijd wel.”
De zeldzame stop die voor haar vorige week in het parcours over 1,35 meter een vroegtijdig einde maakte aan de Roelofsen Horsetrucks Winter Classics in Mariënheem, schrijft ze daarom geheel op haar eigen conto. De combinatie had die dag al wel een prima foutloos rondje in de klasse 1,30 meter achter de rug. “Vorige week was het op het werk allemaal heel hectisch. Dat kan ik dan niet goed uitschakelen, dat weet ik van mezelf. Al vond ik het ook wel een technisch parcours hoor….”
Respect voor hoogte
Marjolein Heuvelmans is zich bewust van haar rol in de sport en heeft daarom niet de illusie als amateur een keer een Grote Prijs binnen te halen. Ze kan al zichtbaar genieten van een foutloze rit. “Vorig jaar heb ik voor het eerst internationaal gereden, puur om het mee te maken en om te zien wat er zou gebeuren. In hoeverre ik me kon verbeteren en me kon meten met de rest. Mijn ultieme doel was om ooit 1,40 meter te rijden. Dat heb ik deze zomer voor het eerst gedaan. Nu ga ik voor het volgende doel, een keer een wedstrijd over 1,45 meter rijden. Dat is een hoogte waar ik zelf trouwens best tegenop zie en veel respect voor heb. Maar ik denk dat het met Darina wel moet kunnen lukken. En in de toekomst hoop ik ook met Imperia (v. Connor x Quinar). Ook zij is een Holsteiner merrie die ik via Maximillian heb. Ze is vier en met haar ben ik begin dit jaar begonnen en heb ik ondertussen een paar keer in de B gereden.”
Nu ruiters in elk geval weer met mate op concours mogen, houdt ze de ontwikkelingen rond Covid-19 nauwlettend in het oog. Vanuit de praktijk van alledag weet Marjolein Heuvelmans, de sportvrouw van Oldenzaal in 2019, hoezeer het coronavirus kan toeslaan. “Je ziet in het ziekenhuis mensen binnenkomen, die van de ene dag op de andere doodziek zijn geworden. En nog steeds hebben we patiënten met aanhoudende klachten, die al in maart corona doorgemaakt hebben. Het is toch echt wat anders dan een gewoon griepje. Dat het virus nu weer oplaait, was ergens te verwachten. Bij de meeste pandemieën zie je een tweede golf.”
Aan regels houden
“Het is heel menselijk dat mensen elkaar weer opzoeken”, vervolgt ze. “Je ziet ook veel eenzaamheid. Mensen die al een half jaar de deur niet uitkomen of die al lange tijd geen bezoek mogen ontvangen. Ik verbaasde me wel over wat je soms bij grote publieksevenementen zag. Het is best lastig om het evenwicht te vinden tussen het zoveel mogelijk door laten gaan van het normale leven, de sport en alles eromheen en het beschermen van het maatschappelijk belang. Daarbij volg je natuurlijk de regels die door de overheid zijn opgesteld. Ik denk dat we ons daar het best zo veel mogelijk aan kunnen houden, omdat het ook voor de sport beter is dat we daarmee niet hoeven te stoppen. We moeten niet de situatie krijgen dat alles weer stil komt te liggen. Ik hoop dat we deze winter kunnen blijven rijden, ook al is het zonder publiek een andere beleving dan we gewend waren. Natuurlijk mis ook ik de gezelligheid van de tijd dat er nog geen corona was. Maar ik denk dat we als paardensport een nog veel groter probleem hebben als concoursen helemaal niet meer mogen doorgaan.”
Foto midden: met Pieter van Leeuwen (links) en Henk Schurink tijdens een ontspannen moment bij het CSI Twente in 2019. Foto Kiek4Fun
Onder: als arts in coronatijd in het Streekziekenhuis Midden-Twente in Enschede.
